Teresa Drozda zaprasza na Drozdowisko

W przestrzeń podcastów wleciało “Drozdowisko”, program poświęcony kulturze, który prowadzi Teresa Drozda, znana przede wszystkim z dawnej „Trójki” i RDC. Rozmów z ludźmi kultury (i nie tylko) można słuchać w Spotify, YouTube i Google Podcasts.  

.

Drozdowisko. Teresa Drozda

.

Teresa Drozda o „Drozdowisku”

W 2021 roku, po blisko trzydziestu latach, rozstałam się z antenami Polskiego Radia i postanowiłam zrobić coś swojego. Tak powstało “Drozdowisko” – mój autorski podcast o kulturze. W Polsce i Czechach, bo to moje dwa światy.

Nadal rozmawiam. Przede wszystkim rozmawiam. Z twórczymi i ciekawymi ludźmi. Bywają to nazwiska bardzo znane i zupełnie niszowe. Chcę mądrze, z pożytkiem i ku radości słuchaczy, robić to, co umiem najlepiej – opowiadać o kulturze, starać się dostrzegać konteksty, w których funkcjonuje, a poprzez rozmowy, do historii znanych, dokładać kolejne elementy. Jak w puzzlach. Kolejne odcinki “Drozdowiska” koloruję (uzupełniam) nagraniami z własnego archiwum, a że podczas dotychczasowej pracy miałam okazję rozmawiać ze znakomitościami takimi jak Irena Kwiatkowska, Barbara Krafftówna, Barbara Wrzesińska, Krystyna Janda, Agata Kulesza, Olga Tokarczuk, Jeremi Przybora, Bronisław Pawlik, Krzysztof Kowalewski, Wiesław Gołas i wielu, wielu innych, mam CZYM teraźniejszość kolorować.

Moje archiwum pełne jest też rozmów z czeskimi artystami. Sukcesywnie sięgam po te rozmowy, jednocześnie wciąż i wciąż nagrywając nowe.

Podcast znajdziecie tutaj: https://id.ffm.to/drozdowisko

Zajmują mnie przede wszystkim teatr, literatura, piosenka i film. Obu krajów.

Równolegle prowadzę stronę internetową strefapiosenki.pl oraz profil na FB poświęcony czeskiej kulturze „Czeski kousek”. Podcast jest w tej chwili najważniejszy, ale wszystkie moje dziennikarskie aktywności wzajemnie na siebie wpływają i z siebie wypływają. Nie rozdzielam sztywno swojego pisania, fotografowania czy nagrywania. Ważna jest każda z tych rzeczy, bo jedna uzupełnia i wzbogaca drugą.

Podcast daje wolność. Nie musi relacjonować tego, co tu i teraz, jak radio. Zaś chcąc z kimś porozmawiać, nie muszę się zastanawiać, czy to się komukolwiek (szefom) spodoba. Staram się, by odcinki, które tworzę, nawet jeśli odwołują się do jakiegoś wydarzenia czy daty, miały też wymiar uniwersalny, żeby słuchało się ich dobrze w każdej chwili, w której trafią do słuchacza. Podcast to fajna sprawa.

Teresa Drozda – bio

Dziennikarka radiowa. Od 1992 do 2021 roku związana z Polskim Radiem, m.in. z Radiem dla Ciebie, a także I i III Programem Polskiego Radia. Prowadziła autorskie audycje poświęcone teatrowi, literaturze, historii polskiej rozrywki i piosenki literackiej. Pasjonatka kultury czeskiej. Znawczyni twórczości Jeremiego Przybory i redaktorka wydania jego „Dzieł (niemal) wszystkich” (2015 i 2016).

Od 2013 roku spotyka się ze swoimi słuchaczami nie tylko na antenie radiowej, ale też prowadząc gawędy o historii polskiej rozrywki.

Dwukrotnie (2011 i 2016) otrzymała stypendium twórcze Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach którego przeprowadziła wiele rozmów z uczestnikami i twórcami życia kulturalnego lat pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i późniejszych. W 2018 roku otrzymała stypendium w Pradze ufundowane przez Międzynarodowy Fundusz Wyszegradzki (Visegrad Found). Laureatka Honorowego Mazurka 2018 przyznawanego przez kapitułę Festiwalu „Wszystkie Mazurki Świata” oraz kilku nagród na festiwalach twórczości radiowej za swoje reportaże.

W 2018 roku w Czechach ukazała się płyta z napisanymi przez nią piosenkami, nagrodzona Andělem – najważniejszą czeską nagrodą muzyczną.

Od 1999 Teresa Drozda prowadzi niezależny serwis internetowy „Strefa Piosenki” (www.strefapiosenki.pl) poświęcony piosence artystycznej, w którym publikuje recenzje, wywiady i felietony. Jest jurorką kilkunastu przeglądów i festiwali piosenki autorskiej i poetyckiej, prowadzi koncerty, redaguje płyty. Na FB prowadzi fanpage „Czeski kousek”, który odzwierciedla jej czeskie zainteresowania oraz „Chodzimy do teatru”, gdzie wraz z mężem zamieszcza refleksje obejrzanych dotyczące spektakli.